پاڻ سان گڏ رکون صبح جي نينهن کي


خبر ناهي ته ڇا آهيون


نه ڪوئي ڪارو آ ء نه ڪائي ڪري آ


راڻا تنهنجي راڄ ۾

راڻا تنهنجي راڄ ۾
مونکي چوڏهون چنڊ ٿيو
نه ڪي داڻو پيٽ ۾
نه ڪي اکين ان ڏٺو
هاڻي راڻي کي چئجو ته
مومل رات مري وئي

ڪنهن چيو زندگي ڪنهن چيو موت آ



سج لٿي جو ندي ڪناري ڇو ويٺي آن .


ڏکن کان ڌار ٿي وڃجي


درد گهٽجي نه ٿو وڃان ڪاڏي


مسجد ڇوڙ ڳيس ميخاني


پڪاري اوهان کي ٿڪا يار آهيون


مونکي ڏسي ٿي مرڪي سهڻي


Subscribe to: Posts (Atom)